Bugüne yetiştirmem gereken önemli bir sunumum vardı. Yani aslında sıradan bir tasarım dersi sunumu da, benim için her sunum ayrı bir gerginlik, her sunum ayrı bir mide bulantısı. Paftayı hazırlarken canım çıktı zaten, ne yapacağımı, nasıl hazırlayacağımı bilemedim. Millet döktürüyor ben böyle boş boş... Millet koşuyor, ben olduğum yerde... İlerlemeyi geçen dönem mi bıraktım, yoksa ondan da mı önceydi? Hala birinci sınıfta düzeyinde miyim? Dün çok fazla şey düşündüm photoshop açık bilgisayar başında boş boş oturduğum anlarda... Eve geri dönmeyi düşündüm, mimarlığa olan bıkkınlığımdan bıktığımı farkettim... Bıkkınlıktan bıkmanın ne kadar iğrenç bir duygu olduğunu biliyor musunuz? Öyle işte baktım herkes okulun ilk gününü, ilk haftasını yazıyor ben de yazayım dedim. Gerçi bu hafta benim ilk haftam değildi ama... Olur öyle şeyler... Son zamanlarda iyice az yazmaya başladım değil mi? Ben de bu durumdan çok mutsuzum. Ya vakit yok, ya da aklımda yazacak bir şey yok. Bir de blogu
